-
1 poobija|ć
pf Ⅰ vt 1. (poniszczyć) to bruise [kolana, owoce]; to damage [meble, ściany]; (wyszczerbić) to chip [talerze, szklanki, tynk]- poobijał sobie kostki palców he bruised his knuckles- poobijane ściany/meble/garnki battered walls/furniture/pans a. cooking pots- poobijane jabłka bruised apples2. (tapicerką) to upholster [krzesła, fotele]; (blachą) to clad [drzwi, dachy]- poobijać krzesła skórą to upholster the chairs with leather- poobijać coś blachą to clad sth with sheet metalⅡ poobijać się [owoce] to become bruised; [osoba, twarz] to be battered; [talerze, szklanki, tynk] to chip- ściany się poobijały the walls were battered- poobijałem się cały I was all batteredThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > poobija|ć
Перевод: со всех языков на английский
с английского на все языки- С английского на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Английский